H Νόσος του Χάνσεν
Η επιστημονική ονομασία της λέπρας είναι «Νόσος του Χάνσεν», από το όνομα του Νορβηγού γιατρού Γκέρχαντρ Χάνσεν, ο οποίος το 1873 ανακάλυψε το βάκιλο που την προκαλεί. Η ασθένεια, η οποία είναι γνωστή από την αρχαιότητα, προκαλεί απολέπιση του δέρματος, παραμορφώσεις μελών του σώματος, τύφλωση, νέκρωση των νεύρων του δέρματος.
Η αναισθησία αυτή μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς τους οποίους δεν αντιλαμβάνεται το άτομο και μπορεί να οδηγήσουν σε μολύνσεις ή και ακρωτηριασμούς αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Η ασθένεια μολύνει διάφορα όργανα του σώματος και τελικά ο ασθενής οδηγείται στο θάνατο.
Ο τρόπος που μεταδίδεται η ασθένεια δεν έχει αποσαφηνιστεί. Το πιθανότερο είναι με την επαφή και πιο εύκολα όταν υπάρχει κάποια πληγή στο σημείο που άγγιξε μολυσμένο σημείο του λεπρού. Η στενή και συχνή επαφή με ανθρώπους που είναι ήδη μολυσμένοι σίγουρα αυξάνει τις πιθανότητες μετάδοσης.
Το 1948, ανακαλύφθηκε στην Αμερική το πρώτο φάρμακο για την αντιμετώπιση της λέπρας, η οποία σήμερα θεωρείται ιάσιμη.