Το νησί Σπιναλόγκα (Καλυδών)
Το νησί Σπιναλόγκα βρίσκεται στη βορειοανατολική Κρήτη, στο Νομό Λασιθίου και συγκεκριμένα στην είσοδο του κόλπου της Ελούντας και στο βορειοανατολικό μέρος του κόλπου Μεραμπέλου.
Το αρχαίο της όνομα ήταν Καλυδών (Καλυδωνία) αλλά μετά την κατάληψη του από τους Ενετούς ονομάσθηκε Σπιναλόγκα. Το όνομα Σπιναλόγκα προέκυψε από παραφθορά της ονομασίας «Stinelonde» (στην Ελούντα), το οποίο συναντάται πρώτη φορά σε ενετικό έγγραφο του 1381, εξελίχθηκε σε «Spinalonde» και τελικά σε «Spinalonga» («Spinalonga» ονομαζόταν και μια νησίδα στη Βενετία, η σημερινή «Giudecca»). Απ’ αυτή την ονομασία, προέκυψε αργότερα και η ελληνική απόδοση «Μακρακάνθη».
Από το 1903 έως το 1957 μετατράπηκε σε λεπροκομείο. Εκεί οδηγούνταν οι λεπροί από την Κρήτη και αργότερα και από την υπόλοιπη Ελλάδα, με στόχο να απομονωθούν οι ασθενείς από τον υγιή πληθυσμό, αφού δεν υπήρχε φάρμακο και η νόσος θεωρούνταν μεταδοτική. Η Σπιναλόγκα παρά τη μεγάλη της ιστορία, για τους ντόπιους σήμερα είναι περισσότερο γνωστή ως το νησί των λεπρών.
Μετά το 1957, για αρκετές δεκαετίες η Σπιναλόγκα έμεινε εγκαταλειμμένη. Σήμερα το νησί της Σπιναλόγκας αποτελεί αρχαιολογικό χώρο και σημαντικός αριθμός κτιρίων έχουν αναστηλωθεί. Γίνονται επίσης προσπάθειες για να ενταχτεί στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.